Hannah Macmillan

Data urodzenia: 13.05.1957
Miejsce urodzenia: obrzeża Londynu
Miejsce zamieszkania: mieszkanie w kamienicy na Pokątnej
Zawód: barmanka w Dziurawym Kotle
Stan cywilny: wolna
Status krwi: szlachecka
Szkoła Magii: Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie
Dom w Szkole: Ravenclaw
Różdżka: pióro lelka wróżebnika, topola, 10 cali

Hannah pochodzi ze starej, szlacheckiej rodziny Macmillan. Jej rodzina szczyci się swoją wielopokoleniową czystokrwistością i chociaż w życiu codziennym nie dyskryminuje nikogo ze względu na pochodzenie, to dosyć rygorystycznie podchodzi do potencjalnych kandydatów na przyszłe żony i mężów. Rodzina z pewnym niepokojem obserwowała życie miłosne Alfreda Macmillana, którego w zadziwiający sposób ciągnęło do świata mugoli. Odetchnęli jednak z ulgą, gdy na jeden z oficjalnych, rodzinnych obiadów przyprowadził Astorię Greengrass, która idealnie wpasowała się w ich wymagania.  Astoria od momentu ukończenia nauki w Hogwarcie pracowała w Ministerstwie Magii w Międzynarodowym Urzędzie Prawa Czarodziejów i jest odnoszącą sukcesy prawniczką. Dosyć szybko pokonała drogę od stanowiska asystentki parzącej kawę, do pozycji wziętej pani mecenas. Alfred był jednym z redaktorów Proroka Codziennego i opiekuje się działem poruszającym tematy polityczne. Poznali się, gdy Alfred tworzył reportaż na temat dużej sprawy sądowej, w którą zamieszani byli politycy najwyższych szczebli.
Po zakończeniu sprawy, umówili się na kawę. Później na drugą, trzecią, dziesiątą i tak zostało. Po dwóch latach picia kawy, wzięli ślub i zamieszkali w uroczym apartamencie w centrum Londynu. Oboje byli już raczej w słusznym wieku, jednak pomimo tego zdecydowali się na powiększenie swojej rodziny, czego efektem była wesoła gromadka pociech, z których każdy jakby urwał się z innej planety ale jedno za drugie skoczyłoby w ogień.
Wtedy jeszcze wszystko było normalne.
Gdy Hannah miała dwa lata nagle jej rodzice drastycznie odczuli kryzys wieku średniego i aby odpowiednio go odreagować, postanowili wrócić w swoje rodzinne strony i wybudować wielki dom w samym sercu szkockiego lasu. Taki z wieżyczką i witrażami w oknach, żeby się tylko jak najszybciej odciąć od wielkomiejskiego życia. Powiedzieli, że chcą mieć spokój na starość czy coś w ten deseń. I żyją sobie teraz w środku lasu jak jacyś Jaś i Małgosia, tylko że nazywają się Alfred i Astoria. Astorii zostało jednak trochę rozsądku w głowie i kontynuuje pracę w zawodzie. Otworzyła swoją własną kancelarię w centrum Glasgow, gdzie głównie zajmuje się doradztwem prawnym w zakresie międzynarodowym. W wolnym czasie uprawia zioła i czyta gazety, głośno komentując każdy artykuł. Bo właśnie taka jest, głośna i kłótliwa. Alfred za to zwariował do reszty i odkąd zamieszkał w lesie zajmuje się myślistwem. Całymi nocami ugania się za dzikami, sarnami i kto wie czym jeszcze. Jest okropnie porywczym i honorowym człowiekiem.
Rodzeństwo Hanki jest wielobarwną zgrają o porażającej sile rażenia. Mają ze sobą raczej dobry kontakt i często łączą siły w walce z dziwactwami rodziców.  
W wieku jedenastu lat, Hannah zgodnie z oczekiwaniami trafiła do Hogwartu, gdzie została dumną Krukonką. Czasy szkoły były dla niej jak dla każdego ucznia, czasem wzlotów i upadków. Przez siedem lat nauki nie miała jasno określonego celu w życiu. Wiedziała tylko, jedno – że chce być z Nim.
Poznali się jeszcze w Hogwarcie i od początku wybuchło między nimi uczucie, któremu towarzyszyły iskry i fajerwerki. Był z rok starszy od niej. Był porywczy, był dumny, był odważny. Jak prawdziwy Gryfon, miał wielkie marzenia o pokonaniu zła. Chciał zbawić świat przed okrucieństwami czarnej magii i gdy tylko skończył naukę, rozpoczął aktywną działalność na rzecz Zakonu.
Rok później zwerbował do niego również Hannah, a ta ze względu na swój dar jasnowidzenia stała się cennym nabytkiem. Ramię w ramię zaczęli działać w konspiracji. Hania podjęła pracę jako barmanka w Dziurawym Kotle, gdzie została oczami i uszami Zakonu. On pracował „w terenie”. I pewnego dnia nie wrócił. Nie wrócił również po tygodniu, po miesiącu i po roku. Nagle, z dnia na dzień, zniknął z życia Hannah, która nagle musiała odnaleźć się w rzeczywistości, gdzie nie było Jego. Nikt nie wie, co się z nim stało, a ona wciąż czeka na jego powrót.

Astoria twierdzi, że Hannah to uparty osioł. A ona po prostu lubi stawiać na swoim. Wcale nie jestem jakaś przesadnie radosna, wiecznie uśmiechnięta czy coś. Potrafi być zgryźliwa i opryskliwa, szczególnie jeśli coś idzie nie po jej myśli. Zdarza jej się obrażać bez większego powodu, tylko dlatego, że mam zły humor. Obcowanie ze nią jest jak przejażdżka kolejką górską. W jednej chwili będzie żartować, a w następnej się obrażę i zacznie robić dziwne miny. Jest mistrzynią dziwnych min, przez co boją się jej małe dzieci. Denerwuje ją bardzo dużo rzeczy, które doprowadzają do tego, że wywraca oczami i tupie nogą. Na przykład nie lubi, gdy ktoś ją częstuje pączkiem z kokosową posypką albo gdy klient w Dziurawym Kotle dopytuje się o „drinka na koszt firmy”. Jak będzie miała ochotę postawić Ci drinka, to na pewno to zrobi.
Nie jest leniwa ale nie lubi się męczyć. Najchętniej spędzałaby całe dnie z książką i herbatą w swoim ulubionym fotelu. W związku z tym unika wysiłku fizycznego jak ognia, czyli nie biega, nie lata na miotle i nie uprawia jogi.
Nie jest jakoś szczególnie nieśmiała. Z pewnością nie rozmawia z każdym, bo przecież ludzie bywają nudni i szkoda na nich czasu i energii. Jak ma dobry humor to jest jednak całkiem towarzyska, chociaż nie wszyscy rozumieją jej poczucie humoru. Sama o sobie powiedziałaby, że jest dosyć specyficzna i czasami trzeba nauczyć się z nią przebywać zanim się ją polubi.
Z dużym dystansem podchodzi do mężczyzn. Szczególnie tych przystojnych, z hollywoodzkim uśmiechem, którzy jednym spojrzeniem potrafią rozkochać i złamać serce jednocześnie. Podświadomie uważa, że w ich zamiarach kryje się coś nikczemnego, a oprócz ładnej otoczki mają niewiele więcej do zaoferowania. Ale bądź, co bądź, jest tylko kobietą i chociaż od utraty Ukochanego nie należy do specjalnie kochliwych, to zdarzają jej się większe i mniejsze zauroczenia.
W jej sercu wciąż tli się potężne uczucie do Niego. Wciąż na niego czeka i wierzy, że pewnego dnia stanie w progu ich mieszkania, gdzie wciąż w szafie wiszą jego szaty.
Zakon Feniksa i walka ze złem jest jej życiową misją. Postanowiła przejąć ją od ukochanego I w tej sposób uhonorować łączące ich uczucie.

Jasnowidzenie – pierwszą wizję miała w wieku 6 lat. Nagle w nocy obudziła się z krzykiem i pobiegła przytulić Flo, dziesięcioletnią kotkę należącą do rodziny. Pytana przez rodzinę co się stało, Hannah wyjąkała tylko, że Flo jutro zginie. Nie potrafiła nikomu wytłumaczyć co się stało, a rodzice stwierdzili, że to tylko koszmar senny i jakimś cudem udało im się córkę uspokoić. Miny wszystkim zrzedły, gdy następnego dnia Flo nie wróciła jak zawsze przed zmierzchem do domu, a na drugi dzień znaleźli w lesie tylko porozrzucane strzępy futra. Z czasem zaczęło się to powtarzać. Hannah nie chciała wyjść z domu, bo będzie padać i padało. Potrafiła ostrzegać bliskich przed drobnymi, mniej lub bardziej niebezpiecznymi sytuacjami. Jej wizje przeważnie nadchodzą w nocy, w czasie snu. Z upływem czasu wizje stały się rzadsze, jednak bardziej intensywne. Oprócz tego rozwinął się w niej dar wyczuwania czyjejś aury, pod wpływem dotyku. W przypadku kontaktu fizycznego, w jej głowie pojawiają się strzępki informacji z przeszłości danej osoby, a także jej obecny nastrój. Jeśli Hannah położy Ci rękę na ramieniu i ze smutkiem w głosie oznajmi „uważaj na siebie”, lepiej żebyś miał oczy dookoła głowy.

Bogin: martwe ciało Ukochanego
Patronus: Przyjmuje postać kota, nauczyła się zaklęcia Patronusa tuż po wstąpieniu w szeregi Zakonu.
Teleportacja: Tak
Zaklęcia niewerbalne: Próbowała się ich nauczyć, jednak opanowała je tylko w podstawowym zakresie, który ułatwia codzienne czynności.
Najlepszy w: zaklęcia ochronne, wróżbiarstwo
Najgorszy w: magia ofensywna
Eliksiry: nie rozumie, nie potrafi, kupuje gotowe mieszanki
Najlepszy przedmiot szkolny: wróżbiarstwo, astronomia
Najgorszy przedmiot szkolny: eliksiry
Inne: -