Chen Yu Chang

Data urodzenia: 17 luty 1948r.
Miejsce urodzenia: Hongkong, Chiny
Miejsce zamieszkania: Londyn, Anglia
Zawód: Były pracownik Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej
Stan cywilny: Wdowiec
Status krwi: Czysta
Szkoła Magii: Hogwart
Dom w Szkole: Ravenclaw
Różdżka:

• Jałowiec
  
• Łuska qilina
  
• 12 cala
  
• Sztywna
  

Przyszedł na świat zimą, urodzony w roku szczura, w czystokrwistej Chińskiej rodzinie Chang. Dodatkowo w Hongkongu. Mieszkał i dorastał do szóstego roku życia, póki rodzice nie zadecydowali o przeprowadzce do Londynu. Jako iż ojcu udało się o lepszą pracę we wspomnianym kraju. Do tego Chen nie rozumiał, dlaczego ojciec zdecydował się na ten krok. Lecz on i jego rodzeństwo, jako że byli jeszcze dziećmi, nie mieli w sumie nic do powiedzenia. I nawet jeżeli dobrze czuli się w swoim domku, musieli słuchać się rodziców. Przeprowadzka nie sprawiała Chenowi tylu radości, zmuszonym będąc rozstać się z ulubionym wujkiem. Który często opowiadał mu o poczynaniach Chińczyków z dawnych dziejów. Nawet o wielkich czarodziejach, zamieszkujących tę planetę. Jak się dziecku naopowiada bajek, to we wszystko przecież uwierzy.

Ukończywszy jedenaście lat, przyszedł czas na pójście do Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Rodzice postarali się o przeniesie swoich dzieci ze Szkoły Mahoutokoro do Hogwartu, ze względu na lepszy dojazd. Tym samym też bardziej Szkołę Hogwart uważali za bardziej edukacyjną. Mimo protestów chłopaka, ostatecznie wyszło na decyzję rodziców.
Tiara przydziału, od razu bez zastanowienia stwierdziła, że dom Roweny Ravenclaw, będzie dla niego odpowiedni. Można powiedzieć, że nie pomyliła się, jako że Chen wykazywał się dużym zainteresowaniem nauką. A w szczególności historią. Początkowo miał problem z zaaklimatyzowaniem się, lecz szybko znalazł wspólny język z kolegami. W ten sposób stał się bardziej komunikatywny i otwarty na nowe znajomości.
W szkole bardzo dobrze radził sobie z zaklęciami, urokami i obroną przed czarną magią. Dodatkowo latanie na miotle stało się jego ulubionym zajęciem. Niestety nie na tyle, by grać w drużynie Quidditha. Otrzymał propozycję, ale odmówił. Quiddith nie był czymś, co go interesowało.
Warto też wspomnieć, że podczas pobytu w szkole, pisał najczęściej do wujka. Ten z kolei odpisywał mu i na miesiąc wakacji zabierał go do siebie, do Chin. Tego rodzice nie mogli mu zabronić. Wystarczająco miał nakazów i zakazów. Podczas pobytu w Chinach, wujek uczył go historii Chin, sztuk walki i władania bronią białą. Niby czasy cesarzy i wojowników minęły, ale tradycje i pamięć pozostały. Chciał, by bratanek o tym pamiętał, a kiedy zabraknie mu różdżki, radził sobie znacznie lepiej bez niej. Chen nigdy by nie przypuszczał, że te lekcje mogą mu się kiedyś przydać.

Po ukończeniu szkoły Hogwart, z bardzo dobrymi wynikami, pozwalającymi mu udać się na kurs i staż do Ministerstwa Magii, ubiegając o stanowisko pracownika Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej. Poślubił także Chinkę, którą poznał oczywiście w Chinach. Podczas swoich wakacyjnych pobytów i w czasach przerw. Miłość na odległość, przetrwała tak długo, że jak tylko skończył szkołę, ona przyleciała do niego. Pragnąć z nim zostać w Londynie. Poznać nowy kraj i zwyczaje. Dla niego jej poświęcenie było bardzo cenne, że rok później postanowił się oświadczyć i wziąć ślub. Jego brat był jednak szybszy w zakładaniu rodziny, że nawet doczekał się ślicznej córeczki, dając jej imię Cho.

Lata mijały, aż kusy i staże zostały pozytywnie zakończone i Chen otrzymał stanowisko w Biurze Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej. Do swojej pracy przykładał się bardzo dobrze. Wyniki jakie uzyskiwał były zadowalające. Wielu w jego departamencie chciało wróżyć mu w przyszłości awans na stanowisko szefa. Nie bardzo chciał w to wierzyć, lecz nie przekreślał sobie takich szans.
W późniejszych latach zauważył, że w Ministerstwie zaczęło się dziać nie najlepiej. Zbyt częste aresztowania podejrzanych osób. Zbyt częste przesłuchiwania i wydawania aktów oskarżenia. Ciężko było mu tę sytuację zaakceptować. Znieść to, co robili szefowie swoich departamentów. Zaskakujące było dla niego też to, że zechciano aby przymknął oko na jedną sprawę z fałszywą konfiskatą zaklęcia ochronnego. Nie zgodził się. Nie dał się przekonać i był nieugięty pod tym względem. Od tego momentu, zaczęły się jego nieprzyjemności w pracy.
Jakimś niewiadomym jego cudem, przepuszczono niezbadaną konfiskatę zaklęcia ochronnego, w którym wina została mu zarzucona. Liczne przesłuchania, przeszukiwania jego miejsca pracy i areszt nie poprawiały jego sytuacji. Podejrzewano go nawet o współpracę z Grindelwaldem. Bądź także z osobnikami, którzy ostatnim razem zaczęli wymierzać sprawiedliwość na własną rękę. To wszystko trwało ponad rok. Póki nie udowodniono jego niewinność. Mimo uzyskania wolności, stracił stanowisko pracy w Ministerstwie. Stracił też żonę. Podczas jego pobytu w areszcie, doszło do niespodziewanego ataku na jednej z ulic mugolskich, czego śmierć ponieśli mugole i dwie czarownice. Jedną z nich okazała się być jego żona. Jej pogrzebem zajął się jego brat i szwagierka. Oboje przygarnęli go i wspierali po tym przez co przeszedł...

Minął kolejny rok. Przez ten czas Chen zaczął działać na własną rękę. Doszkolił się w sztukach walki, używaniu broni białej i zaklęciach rzucania klątw. Wciągnął się w towarzystwo osób, które nazywały się rebeliantami. Nie mieli przywódcy. Nie byli organizacją. Jedynie ze sobą współpracowali. Miał dwóch sprzymierzeńców, od których dodatkowo nauczył się włamywania i kradzieży. Przy każdej z czynności jako rebelianta, ukrywał swoją tożsamość. Starał się być przebiegły, sprytny i "niewidoczny". Najczęściej, działając w nocy. Niczym japoński ninja.

Otwarty i komunikatywny. Chętnie nawiązuje nowe znajomości. Pomaga, doradza a nawet jest wstanie czegoś nauczyć. Niezależnie od tego, w jakim miejscu się znajdzie. Wspiera rodzinę, jak tylko może. Po przeżyciach doświadczonych z pracy w Ministerstwie, te cechy w jego życiu nie uległy zmianie.

Czarujący i rodzinny. Nie bez powodu nauczył się od wuja sztuk walk, by móc radzić sobie w życiu. Jego ojciec odszedł od tych metod, lecz wuj nie zapomniał tradycji przekazywanych z pokolenia na pokolenie przodków Chińskiego pochodzenia. Potrafi dokonywać szybkiego wyboru w podejmowaniu decyzji. Czarujący z tego względu, że nie jednej kobiecie zawrócił w głowie. Lecz tylko jedna miała szansę zyskać dostęp do jego serca.

Trzeźwo myślący. Posiada też umiejętność wnikliwej obserwacji, pozwalającej mu czasami przewidzieć problemy, podjętych decyzji. Coś jak bardzo dobrze rozwinięta intuicja. W swojej pracy starał się być dokładny, spoglądając na sprawy z szerszej perspektywy, dającej mu możliwości prostego wydawania właściwych sądów. Widocznie był za dobry w swoim zawodzie, skoro zamiast awansować, stracił stanowisko.

Upartość jest jedną z jego cech zaliczanych do wad. Nie zawsze daje sobie coś przemówić, chcąc postawić na swoim. Jednakże potrafi dojść do porozumienia z drugą osobą, jeżeli ona przedstawi mu tak przekonujące argumenty, mógł przyznać jej rację. Najczęściej wpłynąć na jego upartość mogła rodzina, a przede wszystkim żona.  

BRAK

Bogin: Wampir.
Patronus: Szczur - zaklęcia patronusa nauczył go wujek, podczas przebywania u niego na wakacjach. Nie tylko przekazywał mu wiedzę podstawową o Chinach, ale też nieco więcej o magii. Jako że bardzo dobrze radził sobie z zaklęciami w obronie przed czarną magią, nie było dla niego problemem nauczyć się także patronusa. Ciężko jednak było o jego pierwotną i zwierzęcą formę. To jednak przyszło z biegiem lat. Jego patronus uformował się w szczura, przypisanego pod jego osobowość. Po śmierci żony, zaczynał mieć problemy z jego wyczarowaniem. Jest to jako loteria, że czasami z jego różdżki wyskoczy szczurek, zaś innym razem świetlista kulka pozostawiająca po sobie świetlistą smugę.
Teleportacja: Opanowana.
Zaklęcia niewerbalne: Opanowane bardzo dobrze. Dzięki posiadanej różdżce z drewna Jałowca, nie ma problemu z używaniem zaklęć w postaci myślowej.
Najlepszy w zaklęciach: Klątwy, zaklęcia defensywne, przeciwzaklęcia.
Najgorszy w zaklęciach: Transmutacyjne i w większej połowie lecznicze. Bez problemu poradzi sobie z podstawowymi, jak wyczarowanie bandaży i gojenie mniejszych ran (np. zadrapania).
Eliksiry: Znawca podstaw. Bo przecież tego w szkole uczą. Jednakże samemu nie podejmuje się ważenia. Woli kupować gotowe.
Najlepszy przedmiot szkolny: Zaklęcia i uroki, obrona przed czarną magią.
Najgorszy przedmiot szkolny: Zielarstwo, numerologia.
Inne: Brak.