Leah Anne Crowley

Data urodzenia: 15 marca 1960 r
Miejsce urodzenia: Londyn
Miejsce zamieszkania: Londyn
Zawód: Kurs Aurorski
Stan cywilny: Panna
Status krwi: Czysta
Szkoła Magii: Hogwart
Dom w Szkole: Gryffindor
Różdżka: Klonowa, popiół z popiełka, 11 cali

Piętnasty marca jest dniem zarówno smutku jak i radości. W pochmurne, wczesnowiosenne dni, co rok, w dniu jej urodzin, chodziła za dłoń wraz z mamą i ojcem na jeden z londyńskich cmentarzy, po czym wpatrywała się w kamienną tabliczkę. W tamtych chwilach szarzał cały świat. W uszach świstał wiatr, ale nie był w stanie zagłuszyć łkania Jaenne Crowley, matki Leah. Mała dziewczynka wiedziała, że musi przetrwać tylko kilka chwil tej ciężkiej, zimnej atmosfery, bo tego samego wieczora będzie mogła zrzucić z siebie czarną, przygnębiającą sukienkę i zastąpić ją swoją własną sukienką księżniczki, która już czekała na nią w domu. Skąd ten smutek w dniu urodzin jedynej córki Daniela i Jaenne? Otóż z faktu, że nie była pierwszym, a trzecim dzieckiem tegoż małżeństwa. Kobieta od początku miała problemy z zajściem w ciążę. Słyszała od teściowej szkalujące słowa, twierdzące, że skoro nie może dać jej synowi dziecka, nie jest nic warta. Gdy w końcu się udało, urodziła chłopca, wcześniaka, który zmarł po dwóch dniach życia. W tamtej chwili Jaenne się zmieniła. Była chłodna, smutna, pusta...
Mimo to po dwóch latach znów nastąpiła udana próba. Kobieta donosiła ciążę i była szansa, że urodzi się dwójka zdrowych, pięknych dzieci. Niestety, przez niefortunne ułożenie jednej z dziewczynek ta udusiła się już przy porodzie. Leah przyszła na świat w dniu śmierci, ale była zdrowa i pełna sił. Nic dziwnego, że nie mogła narzekać na nic w swoim życiu. Była rozpieszczana, traktowana niemal jak lalka z porcelany, którą każdy najmniejszy wstrząs może rozbić. Nie wpajano jej chętnie rygorystycznych przekonań rodziny, o czystości krwi choćby – głównie dlatego, że uważano ją za zbyt małą. Zawsze była niemal na wszystko zbyt mała. Uczyła się za to wielu rzeczy bardzo bezpiecznych, jak gra na pianinie. Poznawała tylko ludzi, których rodzice chcieli, żeby poznawała – dzieci znajomych, rodzinę. Była bardzo rozpieszczonym dzieckiem, choć nigdy nie próbowała dopiąć swojego z pomocą krzyku i płaczu. Raczej potrafiła znaleźć lepsze sposoby, wymagające myślenia. Nie była głupim dzieckiem. Lubiła czytać i tego nikt jej nie zabraniał. Matka była dla niej opoką – właściwie tylko córce potrafiła okazywać ciepło i miłość. Miały ze sobą niesamowitą więź.
Hogwart był miejscem, które całkowicie ją odmieniło. Gdy przyszedł list zapraszający do nauki rodzice zachowywali się prawie, jakby miała zaraz odejść do innego świata. Szkoła jednak nauczyła ją większej samodzielności i nawet pomimo jej bezstresowego wychowania, poradziła sobie wśród rówieśników. Na pewno zaskoczeniem dla wszystkich było to, jak sklasyfikowała ją Tiara Przydziału. Dziewczynka trafiła bowiem, w przeciwieństwie do niemal całej jej rodziny, do Gryffindoru.
Wiedziała, że rodzice chcą, aby była dobrą uczennicą – dlatego nią była. Nauczyła się, że gdy spełnia ich oczekiwania, wtedy dostaje, czego chce. Dlatego wiele czasu spędzała nad książkami, choć nieraz zdarzały się także dziecinne wybryki. Nie wyróżniała się pod tym względem na tle innych uczniów – starała się podobnie jak oni, oraz rozrabiała podobnie jak oni, nie idąc w żadną skrajność, dlatego pomimo nazwiska całkiem ciepło przyjęto ją w domu Godryka.
Na czwartym roku Leah straciła matkę. Był to dla niej ogromny cios. Jeanne pod naporem teściowej, która pragnęła wnuka, nie wnuczki, zdecydowała się na jeszcze jedną próbę zajścia w ciążę, co skończyło się dla niej katastrofalnie. Kobieta była dla dorastającej dziewczyny bardzo ważna, zwłaszcza w tym okresie, gdy zaczynała dorastać i potrzebowała wsparcia, której ojciec nie umiał jej dać. Coraz słabiej dogadywała się z rodziną i coraz mniej miała ochotę się z nią kontaktować. Gdy kończyła piętnaście lat niemal każda rozmowa z ojcem kończyła się kłótnią o każdą błahostkę i trzaskiem drzwiami. Hogwart był dla niej ucieczką od rzeczywistości, co wcale nie sprawiało, że jej wybryki zdarzały się rzadziej. Mimo wszystko miała ogromny talent i śpiewająco zdała SUMy, głównie dzięki ogromie wysiłku, jaki wkładała w każdą ocenę. Najbardziej musiała pracować nad Zielarstwem, które było jej piętą Achillesową, ale z zarwanymi nocami udało się jej zdać ten przedmiot na świetną ocenę, która ją zadowoliła.
Nie, nie udało jej się pogodzić z rodziną w stu procentach aż do końca szkoły. Owszem, pojawiała się na święta oraz czasem na niedzielne obiady, ale atmosfera zawsze była bardzo napięta. Dostała też spory starter na rozpoczęcie dorosłego życia – wynajęła ładne mieszkanie w magicznej kamienicy w Londynie i rozpoczęła kurs aurorski, który zajmował jej całe dnie i pokazał, że dziewczynie naprawdę potrzebna jest poprawa kondycji.
Utrzymywała raczej znajomości ze szkoły i pracy. Głównie dlatego, że nie miała czasu na zawieranie nowych, bo poza szkoleniem, zaczęła ćwiczyć swoją kondycję w samotności. Co nie zmieniało faktu, że bardzo lubi wychodzić ze znajomymi na herbatę lub... ognistą whiskey. Na kursie aurorskim bardzo szybko nauczyła się zaklęcia patronusa. Zaklęcia obronne nigdy nie sprawiały jej problemu. Również na tym kursie poznaje podstawy oklumencji, jednak nie można powiedzieć, że na razie ma o tym jakieś większe pojęcie.

1. Leah ma neutralny stosunek do czarnej magii, ponieważ uważa, że wszystko ma dwojaką naturę. Tylko od sposobu użycia zależy to czy dany środek na pewno będzie zły, dlatego nie można uważać czarnej magii za złej samej w sobie.

3. Mugole to bardzo skomplikowany temat. Z jednej strony kobieta uważa, że mugole niczemu nie wadzą i ma do nich stosunek zupełnie neutralny, ale z drugiej strony nie przepada za kontaktem z nimi. Uważa mugoli samych w sobie za kogoś gorszego i innego, coś w rodzaju rasy robotniczej, ale nie uważa przez to, że należy ich wszystkich pozabijać lub zamknąć w bunkrach. Niech sobie żyją i będą szczęśliwi. Natomiast nic kompletnie nie ma do czarodziejów mugolskiego pochodzenia – przeciwnie, uważa ich za godnych podziwu za to, że mimo pochodzenia stali się czarodziejami i mają zadatki na kogoś lepszego niż ich przodkowie.

6. Członkowie rodziny Leah uważają ją jak na razie za utalentowaną gówniarę. Twierdzą, że ma potencjał, jednak swoim zachowaniem nie działa na jego korzyść. Wszystko dlatego, że dziewczyna żyje z nimi w ciągłym konflikcie. Mimo to zdaje sobie sprawę, że gdyby cokolwiek stało się czy to ojcu czy babci, nie stałaby długo, aby ruszyć z pomocą i wie, że oni zrobiliby dokładnie to samo.

7. Rówieśnicy byli różnie nastawieni do dziewczyny, gdy była młodsza. Ogólnie otaczała się znajomymi, którzy ją lubili, ale oczywiście znajdowali się również tacy, którzy nie byli jej przychylni. Głównie byli to zniechęceni do jej domu Ślizgoni. Czasami słyszała za plecami, że nie powinna trafić do Gryffindoru, ale zazwyczaj puszczała te słowa mimo uszu, bo czuła się akceptowana w swoim środowisku nie dzięki nazwisku, a dzięki byciu uprzejmym i prezentowaniu Gryfońskich cech. Nieraz również udawało jej się dopiec zbyt pyskatym Ślizgonom, ale ogólnie nic do domu węża nie miała, jeśli Ci sami nie prosili się o reprymendę. Co do innych domów, to ceniła zarówno Puchonów jak i Krukonów za wszelkie cechy obu tych domów. Miała wśród nich dobrych znajomych.

11. "Możemy płonąć jaśniej niż słońce."

» Jej hobby jest fotografia. Lubi robić zdjęcia magicznym aparatem.
» Ma kuguchara. Jest biały i puchaty, często łazi po okolicy i znika na parę dni, ale ogólnie zawsze wraca do swojej pani. Za to nienawidzi wszystkich osobników płci męskiej i najczęściej tacy kończą z jego pazurami w ciele. Czasami umie się obrazić na Leah, ponieważ miała przypadkiem na sobie zapach jakiegoś kolegi.
» Nie ma raczej zdolności artystycznych i specjalnie sie tym nie interesowała. Potrafi tylko grać na pianinie, jednak nie ma w tym jakiejś twórczej inwencji. To co umie umie po prostu na pamięć. No i ma bardzo dobrą pamięć.
» Od kiedy dołączyła do kursu aurorskiego, codziennie rano biega.
» Uwielbia książki, ma nimi zapchane całe mieszkanie.
» Mocna głowa do alkoholu!
» Potrafi przyłożyć z pięści mocniej niż niejeden chłopak, ale raczej nigdy nie ma powodu, żeby to robić. W końcu zazwyczaj posługuje się różdżką.
» Jak to śniadanie bez herbaty...?
» Niedługo po skończeniu nauki w Hogwarcie sprawiła sobie... tatuaże. Podczas spotkań z rodziną ukrywa je, ale poza tym, jest bardzo dumna z posiadania takich ozób na ciele.

-

Bogin: Martwe dzieci
Patronus: Sokół
Teleportacja: Tak
Zaklęcia niewerbalne: tak, choć nie te bardzo trudne
Najlepszy w: zaklęcia obronne, defensywne i lecznicze
Najgorszy w: zielarstwo
Eliksiry: Bez szału. Z notatkami uważy większość eliksirów, nawet te trudne, choć zajmuje jej to dużo czasu i wysiłku. Natomiast bez nich - tylko najprostsze receptury.
Najlepszy przedmiot szkolny: Zaklęcia
Najgorszy przedmiot szkolny: Zielarstwo
Inne: -